რმოგიდგენთ საბჭოთა სნაიპერულ შაშხანა СВД-ს.
ყველაზე მოულოდნელი, რასაც ახლა მკითხველი წაიკითხავს ის არის, რომ ლეგენდარული СВД (снаиперская винтовка Драгунова) თურმე სულაც არ ყოფილა ტრადიციული სნაიპერული იარაღი. თავის დროზე, გასული საუკუნეების 50-იან წლების ბოლოს საბჭოთა არმიის გენშტაბის მთავარმა საარტილერიო-სარაკეტო სამმართველომ კონკურსი გამოაცხადა ისეთი შაშხანის შექმნაზე, რომელიც მოტომსროლელი დანაყოფის ეფექტიანი ცეცხლის მანძილს 600 მ-მდე გაზრდიდა. ის, რომ მომავალი СВД ახლო ბრძოლისთვის იყო გათვლილი სხვა რამეც მიუთიტებს – СВД-ს ხიშტ-დანა უყენდება, რაც დასავლური ,,წმინდა სისხლის” სნაიპერულ შაშხანებზე წარმოუდგენელია.
ასე იყო თუ ისე, 1962 წელს საბჭოთა არმიამ СВД შეიარარებაში მიიღო, რის შემდეგაც ის ერთადერთ საშტატო ოპტიკურ-სამიზნიან ცეცხლსასროლ იარაღად იქცა, რომელიც ,,კალაშნიკოვისგან” განსხვავებით 400-500 მ-ის დისტანციაზე ბევრად უფრო ზუსტად ისროდა.
ვინც СВД-დან სროლას აპირებს, პირველ რიგში მისი ოპტიკური სამიზნე ПСО-1 უნდა გაასწოროს იმ მანძილზე, რაც სამიზნემდეა. მსროლელმა აუცილებლად უნდა გაითვალისწინოს გვერდითი ქარის სიჩქარეც. სხვატა შორის ПСО-1, რომელიც 4,3-ჯერ ადიდებს მიზანს, საშუალებას იძლევა ლაზერული მანძილმზომის გარეშეც გაარკვიოს რას სიშორეზეა მიზანი. ამისთვის სამიზნეში ჩახატულია სპეციალური ბადე, რომლის მიხედვიტაც ადამიანის სილუეტზე გათვლით იგებს სამიზნემდე მანძილს და ასევე ქარის ძალას.
როდესაც ოპტიკური სამიზნის გამოყენებით ისვრი, სჯობს
...
კითხვის გაგრძელება »
